Doston Ergashev - Afsus
Katta bo'ldim ulg'aydim
Biror muamo yo'q edi
Ota onam davrida
Iliklarim to'q edi
Tongda chiqib ko'chaga
Qaytar edim saharda
Do'stlar bilan kezardim
Shovqun solib shaharda
Na bir kitob qo'limda
Na imon bor dilimda
Shaytoning vasvasasi tilimda
Yoshlik gashtin do'stlarim
Surish kerak dedimda
Men sigaret aroqa uzulmas do'st edimda
Har kun bitta go'zalni aldar edim erklab
Unutardim tun o'tkach yangisi bor ertalab
So'ngra shayton ulfatlar qo'shti meni qimorga
Ornomusiz bu o'yinda tikilarkan lek holga
Endi uyga saharda qaytishlar ham yo'q edi
Hakalak otgan nafsim shundan biroz to'q edi
So'ng ulanib ketdi birin ketin illatlar
Kukun berar akalar qilmay oldim minatlar
Vaqt kelib bu og'uning tobesiga aylandi
Har kun borib aka deb yalinishga shaylandim
Endi akalar mendan pul so'rab ish tutadi
Har kun tomirim qaqshab xumor bag'rim ezardi
Umid vor yashang to abat
Allohim rahmatidan
Imon insofli bo'lib
Joy olay jannatdan
Alloh o'zi rahimdil
Afsus bildim kech bildim
Yo bandang o'zing kechir
Dod solib Tovba qildim